Odmiana imienia Wieruszek przez przypadki

Wieruszek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Wieruszek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Wieruszka

Celownik
(komu? czemu?):Wieruszkowi

Biernik
(kogo? co?):Wieruszka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Wieruszkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Wieruszku

Wołacz
(hej!):Wieruszku!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
WieruszekMa na imię Wieruszek.
Gdzie jest Wieruszek?
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Wieruszek.
Dziś Wieruszek ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Wieruszek.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
WieruszkaPostanowiłam zadzwonić do Wieruszka.
Przepis na tą babkę dostałam dawno temu od znajomej Wieruszka.
Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Wieruszka.
Wieruszka siedziała na podłodze oparta o ścianę.
Prosimy o pomoc dla Wieruszka.

Celownik:
(komu? czemu?)
WieruszkowiMusiałam się zwierzyć Wieruszkowi.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Wieruszkowi coś się stało.
Kupiłem Wieruszkowi magnes na lodówkę.
Wieruszkowi udało się usłyszeć tylko parę słów.
Słoik z kawą wyleciał Wieruszkowi z rąk.

Biernik:
(kogo? co?)
WieruszkaPrzeprosiłam Wieruszka i poszłam dalej.
Obserwuję Wieruszka bardzo uważnie.
Podchodzi, całuje Wieruszka i idzie do wyjścia.
Spotkałam Wieruszka w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Spojrzał na Wieruszka i uśmiechnął się.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
WieruszkiemRazem z Wieruszkiem znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.
Jadę na wycieczkę razem z Wieruszkiem.
Oboje z Wieruszkiem wybuchliśmy śmiechem.
Tym razem korespondowałam z Wieruszkiem.
Rozmawiam z Wieruszkiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
WieruszkuZastanawiałam się czy powiedzieć mamie o Wieruszku.
Mowa oczywiście o Wieruszku.
I tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Wieruszku.
Powiedz mi, co myślisz o Wieruszku.
Teraz chcę napisać parę słów o Wieruszku.

Wołacz:
(hej!)
WieruszkuWitaj Wieruszku!
Dobranoc Wieruszku!
Wieruszku! Gdzie jesteś?
Dziękuję Wieruszku za rozmowę!
Hej Wieruszku!