Odmiana imienia Wierusia przez przypadki

Wierusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Wierusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Wierusi

Celownik
(komu? czemu?):Wierusi

Biernik
(kogo? co?):Wierusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Wierusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Wierusi

Wołacz
(hej!):Wierusiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
WierusiaMam na imię Wierusia.
Jutro Wierusia wyjdzie ze szpitala.
Autorem artykułu jest Wierusia.
Autorem niniejszego tekstu jest Wierusia.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Wierusia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
WierusiMuszę pochwalić pomysł Wierusi.
Lampion z dyni zrobiony na prośbę Wierusi.
Tata Wierusi opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.
Nie lubię Wierusi.
Tym razem prezentujemy wystawę Wierusi.

Celownik:
(komu? czemu?)
WierusiDzięki Wierusi święta nabrały nowego wymiaru.
Zerwał jabłko i podał je Wierusi.
Opowiedziałam Wierusi o przykrości która mnie spotkała.
Powiedz wszystkim i Wierusi, że nic mi nie jest.
Dzięki Wierusi mamy kolejny artykuł po polsku.

Biernik:
(kogo? co?)
WierusięNa Wierusię moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Patrzę na Wierusię i nic nie rozumiem.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Wierusię.
Popatrzyłam na Wierusię przekonana, że zacznie mówić dalej.
O jego personalia miałam spytać Wierusię prywatnie.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
WierusiąJa z Wierusią chcemy się przebrać za wampiry.
Kasia z Wierusią mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Wierusią.
Powinnam jednak pojechać z Wierusią.
Ja z Wierusią zrobiłyśmy koktajl brzoskwiniowy z nektarynek.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
WierusiŚpiewam o Wierusi.
Pomyśl nad tym, co mówiłam Ci o Wierusi.
Myślę o Wierusi.
Związana jest z nią legenda o Wierusi.
Marzę o Wierusi.

Wołacz:
(hej!)
WierusiuGdzie jesteś Wierusiu!?
Dobranoc Wierusiu!
Dzień dobry Wierusiu!
Dobry wieczór Wierusiu!
Cześć Wierusiu!