Jak odmienić imię Wierusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Wierusia należy do tej grupy imion, których odmiana przez przypadki dość często sprawia trudność. Największa trudność z odmianą dotyczy głównie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem zamieszczamy poprawną odmianę imienia Wierusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Wierusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie lubię Wierusi.
W celowniku (komu? czemu?): Kłaniam się Wierusi.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Wierusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Pracuję z Wierusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Śpiewam o Wierusi.
W wołaczu (Hej!): Cześć Wierusiu!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Wierusia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana imienia Wierusia przez przypadki.