Odmiana imienia Wiator przez przypadki

Wiator imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Wiator

Dopełniacz
(kogo? czego?):Wiatora

Celownik
(komu? czemu?):Wiatorowi

Biernik
(kogo? co?):Wiatora

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Wiatorem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Wiatorze

Wołacz
(hej!):Wiatorze!

Przykłady odmiany imienia Wiator” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Wiator

Moje drugie imię to właśnie Wiator.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Wiator.
Wiator ma katar i źle się czuje.
Wiator chce pójść ze mną na dyskotekę.
Wiator wraca do domu.

Dopełniacz (kogo? czego?): Wiatora

Nie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do Wiatora.
Nie mogę się otrząsnąć po odejściu Wiatora.
Ręka Wiatora uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
Krótki filmik przedstawiający braciszka Wiatora.
Uroda Wiatora miała potężną moc.

Celownik (komu? czemu?): Wiatorowi

Dzięki Wiatorowi mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Przyglądam się Wiatorowi.
Wiatorowi wpadły w ucho słowa piosenki.
Zaproponowałem Wiatorowi dwa tematy.
Daję Wiatorowi, to co najlepsze we mnie.

Biernik (kogo? co?): Wiatora

Spoglądam na Wiatora.
Spojrzałem znacząco na Wiatora.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Wiatora.
Czekałam na Wiatora w kawiarni.
Odprowadziłam Wiatora do wyjścia.

Narzędnik (z kim? z czym?): Wiatorem

Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Wiatorem.
Śpiewam z Wiatorem.
Przez chwilę oboje z Wiatorem patrzyli na siebie.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Wiatorem na krytym basenie.
Jadę z Wiatorem na dyskotekę.

Miejscownik (o kim? o czym?): Wiatorze

Ten wiersz jest o Wiatorze.
Warto także pomyśleć chwilę o Wiatorze.
Związana jest z nią legenda o Wiatorze.
I tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Wiatorze.
Nie wspomniałem na początku o Wiatorze.

Wołacz (hej!): Wiatorze

Gdzie jesteś Wiatorze!?
Dobranoc Wiatorze!
Witaj Wiatorze!
Wiatorze! Uważaj!
Wiatorze! Wróć do mnie!