Odmiana imienia Wiareczka przez przypadki

Wiareczka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Wiareczka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Wiareczki

Celownik
(komu? czemu?):Wiareczce

Biernik
(kogo? co?):Wiareczkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Wiareczką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Wiareczce

Wołacz
(hej!):Wiareczko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
WiareczkaPierwszą osobą którą zobaczyłem była Wiareczka.
Jeśli jednak przegrasz, Wiareczka zostaje z nami.
Ja i Wiareczka nie wiedziałyśmy, co robić.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Wiareczka.
Co robi Wiareczka?

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
WiareczkiDzisiaj wyruszyliśmy do domu Wiareczki.
Bardzo podoba mi się wypracowanie Wiareczki.
W sobotę są urodziny Wiareczki.
Zostało sto dni do narodzin Wiareczki.
Zaproszenia na urodziny Wiareczki są gotowe.

Celownik:
(komu? czemu?)
WiareczceDzięki Wiareczce mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Musiałam się zwierzyć Wiareczce.
Opowiedziałam Wiareczce o przykrości która mnie spotkała.
Tego Wiareczce było już za wiele.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Wiareczce.

Biernik:
(kogo? co?)
WiareczkęKiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Wiareczkę.
Spojrzał na Wiareczkę z zaciekawieniem.
Spojrzałem znacząco na Wiareczkę.
Na Wiareczkę moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Doprowadził tym Wiareczkę do stanu bliskiego apopleksji.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
WiareczkąDzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Wiareczką.
Siedzieliśmy z Wiareczką na kanapie.
Śpiewam z Wiareczką.
Ja z Wiareczką chcemy się przebrać za wampiry.
Byliśmy z Wiareczką na jarmarku.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
WiareczceMyślę o Wiareczce.
Teraz chcę napisać parę słów o Wiareczce.
Muszę Ci powiedzieć prawdę o Wiareczce.
Kilka słów od autora materiału o Wiareczce.
Pomyśl nad tym, co mówiłam ci o Wiareczce.

Wołacz:
(hej!)
WiareczkoCześć Wiareczko!
Gdzie jesteś Wiareczko!?
Dobry wieczór Wiareczko!
Dziękuję Wiareczko za rozmowę!
Hej Wiareczko!