Odmiana imienia Więcławek przez przypadki

Więcławek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Więcławek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Więcławka

Celownik
(komu? czemu?):Więcławkowi

Biernik
(kogo? co?):Więcławka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Więcławkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Więcławku

Wołacz
(hej!):Więcławku!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
WięcławekWięcławek tego nie widzi.
Gdzie jest Więcławek?
Więcławek nie umie śpiewać.
Dziś Więcławek ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Więcławek odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
WięcławkaJestem mamą Więcławka i jeszcze trojga innych dzieci.
Byłam z nimi dziś na imieninach u cioci Więcławka.
Specjalnością Więcławka jest jazda na koniu.
Przepis na tą babkę dostałam dawno temu od znajomej Więcławka.
Tym razem prezentujemy wystawę Więcławka.

Celownik:
(komu? czemu?)
WięcławkowiMam nadzieję, że Więcławkowi również się podoba.
Napisałem wiersz dzięki Więcławkowi.
Więcławkowi oczy błyszczą.
Tego Więcławkowi było już za wiele.
Daję Więcławkowi, to co najlepsze we mnie.

Biernik:
(kogo? co?)
WięcławkaPrzed sesją zapytałam Więcławka co lubi.
Zdjęcie przesłane przez Więcławka.
W końcu obudzili Więcławka, żeby ich ratował.
Widzę Więcławka.
Nieśmiało gładzi Więcławka po włosach.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
WięcławkiemRazem z Więcławkiem przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Zostanę tu tylko z Więcławkiem i chłopakami.
Wczoraj wracamy z Więcławkiem od lekarza.
Wieczorem z Więcławkiem znowu idziemy na spacer.
Ja z Więcławkiem siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
WięcławkuMuszę Ci powiedzieć prawdę o Więcławku.
Myślał o Więcławku i o swoim życiu.
Mamrotał coś o Więcławku, gdy podtrzymywał się ściany.
Przygotowuje książkę o Więcławku.
Więcej o Więcławku znajdziecie na naszej stronie.

Wołacz:
(hej!)
WięcławkuWięcławku! Gdzie jesteś?
Dobry wieczór Więcławku!
Dziękuję Więcławku za rozmowę!
Więcławku! Wróć do mnie!
Gdzie jesteś Więcławku!?