Odmiana imienia Weronusia przez przypadki

Weronusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Weronusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Weronusi

Celownik
(komu? czemu?):Weronusi

Biernik
(kogo? co?):Weronusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Weronusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Weronusi

Wołacz
(hej!):Weronusiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
WeronusiaCo robi Weronusia?
Dziś Weronusia ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Na drugie imię mam Weronusia.
Jeśli jednak przegrasz, Weronusia zostaje z nami.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Weronusia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
WeronusiNie lubię Weronusi.
Piszę list do Weronusi.
Nie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do Weronusi.
Najbardziej polubiłam ojca Weronusi.
Na korytarzu blisko pokoju Weronusi stało kilka osób.

Celownik:
(komu? czemu?)
WeronusiZaproponowałem Weronusi dwa tematy.
Od początku próbujemy pomóc Weronusi.
Musiałam się zwierzyć Weronusi.
Powiedz wszystkim i Weronusi, że nic mi nie jest.
Zszedłem z drogi Weronusi i usiadłem w fotelu.

Biernik:
(kogo? co?)
WeronusięWeronusię zaczęło to nieco irytować.
Spojrzałem znacząco na Weronusię.
W końcu obudzili Weronusię, żeby ich ratował.
Obserwuję Weronusię bardzo uważnie.
Sierżant wpatrywał się w Weronusię jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
WeronusiąZginął w pojedynku z Weronusią.
Śpiewam z Weronusią.
Wczoraj wracamy z Weronusią od lekarza.
Jadę na wycieczkę razem z Weronusią.
Refleksyjnie po spotkaniu z Weronusią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
WeronusiMówimy tu oczywiście o Weronusi.
Od ostatniego wpisu o Weronusi wydarzyło się sporo.
I tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Weronusi.
Kto dziś pamięta o Weronusi.
To jest pieśń o Weronusi.

Wołacz:
(hej!)
WeronusiuWeronusiu! Wróć do mnie!
Gdzie jesteś Weronusiu!?
Dobry wieczór Weronusiu!
Dobranoc Weronusiu!
Dziękuję Weronusiu za rozmowę!