Jak odmienić imię Weronusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Weronusia należy do tych imion, których odmiana przez przypadki nierzadko sprawia kłopot. Największy kłopot z deklinacją dotyczy w zasadzie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej podajemy właściwą odmianę imienia Weronusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Weronusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Jadę do Weronusi.
W celowniku (komu? czemu?): Podaję rękę Weronusi.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Weronusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Rozmawiam z Weronusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Dziś napiszę o Weronusi.
W wołaczu (Hej!): Dobry wieczór Weronusiu!
Aby zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Weronusia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana przez przypadki imienia Weronusia.