Odmiana imienia Wergilusia przez przypadki

Wergilusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Wergilusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Wergilusi

Celownik
(komu? czemu?):Wergilusi

Biernik
(kogo? co?):Wergilusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Wergilusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Wergilusi

Wołacz
(hej!):Wergilusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
WergilusiaWergilusia nie umie śpiewać.
Jutro Wergilusia wyjdzie ze szpitala.
Dopiero do mnie dotarło, że Wergilusia już tu jest.
Dobrze, że Wergilusia grzecznie śpi.
Moje drugie imię to właśnie Wergilusia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
WergilusiTato Wergilusi produkował abażury.
Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Wergilusi.
Postawa Wergilusi była zupełnie inna.
Nie ma Wergilusi.
Tata Wergilusi poszedł otworzyć drzwi.

Celownik:
(komu? czemu?)
WergilusiZostawiam Wergilusi karteczkę i już mnie nie ma.
Od początku próbujemy pomóc Wergilusi.
Kto wie, może Wergilusi wyjdzie do na dobre.
Słoik z kawą wyleciał Wergilusi z rąk.
Ja na pewno przekaże swój procent Wergilusi.

Biernik:
(kogo? co?)
WergilusięPrzed sesją zapytałam Wergilusię co lubi.
Patrzył na Wergilusię wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Widziałem dzisiaj Wergilusię z mojej klasy.
Spoglądam na Wergilusię.
Spojrzał na Wergilusię z zaciekawieniem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
WergilusiąRazem z Wergilusią przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Obie z Wergilusią postawiłyśmy na zmiany.
Wymyśliłam z Wergilusią nową zabawę.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Wergilusią.
Siedzieliśmy z Wergilusią na kanapie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
WergilusiŚpiewam o Wergilusi.
Od ostatniego wpisu o Wergilusi wydarzyło się sporo.
Wtedy chciałam się czegoś dowiedzieć o nim i o Wergilusi.
Związana jest z nią legenda o Wergilusi.
Anna sama już nie wie, co myśleć o Wergilusi.

Wołacz:
(hej!)
WergilusiuWergilusiu! Uważaj!
Hej Wergilusiu!
Dzień dobry Wergilusiu!
Wergilusiu! Gdzie jesteś?
Wergilusiu! Wróć do mnie!