Odmiana imienia Wergilunia przez przypadki

Wergilunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Wergilunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Wergiluni

Celownik
(komu? czemu?):Wergiluni

Biernik
(kogo? co?):Wergilunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Wergilunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Wergiluni

Wołacz
(hej!):Wergiluniu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
WergiluniaZa chwilę wróci Wergilunia z lasu.
W domu Wergilunia często urządza rodzicom pokazy mody.
Jutro Wergilunia wyjdzie ze szpitala.
Wergilunia chce pójść ze mną na spacer.
Gdzie jest Wergilunia?

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
WergiluniPrzed domem Wergiluni zauważyłem wózek z dzieckiem.
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz Wergiluni.
Dziadek Wergiluni w tym czasie miał chorą rękę.
Byłam z nimi dziś na imieninach u cioci Wergiluni.
Bardzo podoba mi się wypracowanie Wergiluni.

Celownik:
(komu? czemu?)
WergiluniPowiedz wszystkim i Wergiluni, że nic mi nie jest.
Dzięki Wergiluni mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Kto wie, może Wergiluni wyjdzie do na dobre.
Coś muszę Wergiluni powiedzieć, stoi i czeka.
Nie wiem, co powiedzieć Wergiluni.

Biernik:
(kogo? co?)
WergilunięSpojrzałam na Wergilunię.
Odprowadziłam Wergilunię do wyjścia.
Zdjęcie przesłane przez Wergilunię.
Popatrzyłam na Wergilunię przekonana, że zacznie mówić dalej.
Wergilunię znalazłam w recepcji hotelu.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
WergiluniąSprzątam pokój z Wergilunią.
Jadę z Wergilunią na dyskotekę.
Zostanę tu tylko z Wergilunią i chłopakami.
Powinnam jednak pojechać z Wergilunią.
Zostaliśmy z Wergilunią w salonie sami.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
WergiluniDziś napiszę o Wergiluni.
Kiedyś chciałam napisać wiersz o Wergiluni.
Chcę wiedzieć, co myślisz o Wergiluni.
W podobny sposób w drodze powrotnej Joasia myślała o Wergiluni.
Zastanawiam się czy powiedzieć mami o Wergiluni.

Wołacz:
(hej!)
WergiluniuWergiluniu! Wróć do mnie!
Wergiluniu! Uważaj!
Witaj Wergiluniu!
Hej Wergiluniu!
Dziękuję Wergiluniu za rozmowę!