Jak odmienić imię Wergilunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Wergilunia należy do tej grupy imion, których deklinacja nierzadko sprawia problem. Największy kłopot z odmianą dotyczy deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej podajemy właściwą odmianę imienia Wergilunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Wergilunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie lubię Wergiluni.
W celowniku (komu? czemu?): Pomagam Wergiluni.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Wergilunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Idę na spacer z Wergilunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Wspominam o Wergiluni.
W wołaczu (Hej!): Gdzie jesteś Wergiluniu!?
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Wergilunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana imienia Wergilunia przez przypadki.