Odmiana imienia Werenunia przez przypadki

Werenunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Werenunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Werenuni

Celownik
(komu? czemu?):Werenuni

Biernik
(kogo? co?):Werenunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Werenunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Werenuni

Wołacz
(hej!):Werenuniu!

Przykłady odmiany imienia Werenunia” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Werenunia

Ma na imię Werenunia.
Za chwilę wróci Werenunia z lasu.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Werenunia.
Werenunia ma katar i źle się czuje.
Werenunia odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.

Dopełniacz (kogo? czego?): Werenuni

Postanowiłam zadzwonić do Werenuni i chłopaków.
Nie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do Werenuni.
Dziadek Werenuni w tym czasie miał chorą rękę.
Tata Werenuni poszedł otworzyć drzwi.
Jestem mamą Werenuni i jeszcze trojga innych dzieci.

Celownik (komu? czemu?): Werenuni

Nie wiem, co powiedzieć Werenuni.
Oczywiście każdy przyzna rację Werenuni.
Werenuni włosy stanęły dęba na głowie.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Werenuni coś się stało.
Mama przyznała rację Werenuni.

Biernik (kogo? co?): Werenunię

Zdjęcie przesłane przez Werenunię.
Przed sesją zapytałam Werenunię co lubi.
Przeprosiłam Werenunię i poszłam dalej.
Spojrzałam na Werenunię w wymownym geście.
Spoglądam na Werenunię.

Narzędnik (z kim? z czym?): Werenunią

Zostanę tu tylko z Werenunią i chłopakami.
Razem z Werenunią przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Razem z Werenunią znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.
Sprzątam pokój razem z Werenunią.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Werenunią.

Miejscownik (o kim? o czym?): Werenuni

Ten wiersz jest o Werenuni.
Zapraszam na film dokumentalny o Werenuni.
Śpiewam o Werenuni.
Dziś napiszę o Werenuni.
Wspominam o Werenuni.

Wołacz (hej!): Werenuniu

Gdzie jesteś Werenuniu!?
Dzień dobry Werenuniu!
Dziękuję Werenuniu za rozmowę!
Dobry wieczór Werenuniu!
Werenuniu! Uważaj!