Odmiana imienia Werenka przez przypadki

Werenka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Werenka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Werenki

Celownik
(komu? czemu?):Werence

Biernik
(kogo? co?):Werenkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Werenką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Werence

Wołacz
(hej!):Werenko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
WerenkaGdzie jest Werenka?
Dla mnie było już jasne, ze Werenka umiera.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Werenka.
Werenka chce pójść ze mną na dyskotekę.
Werenka tego nie widzi.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
WerenkiZbieramy na nowy wózek dla Werenki.
Rozalia podeszła do Werenki.
W domu babci Werenki od zawsze stał stary zegar.
Serce Werenki stanęło na moment.
Teraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo Werenki.

Celownik:
(komu? czemu?)
WerenceDzięki Werence święta nabrały nowego wymiaru.
Powiedz wszystkim i Werence, że nic mi nie jest.
Mam nadzieję, że Werence również się podoba.
Mama przyznała rację Werence.
Coś muszę Werence powiedzieć, stoi i czeka.

Biernik:
(kogo? co?)
WerenkęPatrzył na Werenkę z pełnym zgrozy podziwem.
Postaram się namówić Werenkę na spacer.
Kawę kupioną przez Werenkę wysypała z plastykowego opakowania do puszki.
Widziałem dzisiaj Werenkę z mojej klasy.
Przyniesiona przez Werenkę kawa okazała się tą nieco gorszą.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
WerenkąOboje z Werenką kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Pracuję razem z Werenką.
Dwa dni temu miałam z Werenką śmieszną przygodę.
Wymyśliłam z Werenką nową zabawę.
Razem z Werenką zrobiłyśmy obiad.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
WerenceNa koniec parę słów o Werence.
Od ostatniego wpisu o Werence wydarzyło się sporo.
No a teraz trochę więcej o Werence.
Przez chwilę pomyślałam o Werence.
Mamrotał coś o Werence, gdy podtrzymywał się ściany.

Wołacz:
(hej!)
WerenkoDobry wieczór Werenko!
Gdzie jesteś Werenko!?
Werenko! Wróć do mnie!
Werenko! Gdzie jesteś?
Dziękuję Werenko za rozmowę!