Odmiana imienia Werenka przez przypadki

Werenka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Werenka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Werenki

Celownik
(komu? czemu?):Werence

Biernik
(kogo? co?):Werenkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Werenką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Werence

Wołacz
(hej!):Werenko!

Przykłady deklinacji imienia Werenka” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Werenka

Gdzie jest Werenka?
Dla mnie było już jasne, ze Werenka umiera.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Werenka.
Werenka chce pójść ze mną na dyskotekę.
Werenka tego nie widzi.

Dopełniacz (kogo? czego?): Werenki

Zbieramy na nowy wózek dla Werenki.
Rozalia podeszła do Werenki.
W domu babci Werenki od zawsze stał stary zegar.
Serce Werenki stanęło na moment.
Teraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo Werenki.

Celownik (komu? czemu?): Werence

Dzięki Werence święta nabrały nowego wymiaru.
Powiedz wszystkim i Werence, że nic mi nie jest.
Mam nadzieję, że Werence również się podoba.
Mama przyznała rację Werence.
Coś muszę Werence powiedzieć, stoi i czeka.

Biernik (kogo? co?): Werenkę

Patrzył na Werenkę z pełnym zgrozy podziwem.
Postaram się namówić Werenkę na spacer.
Kawę kupioną przez Werenkę wysypała z plastykowego opakowania do puszki.
Widziałem dzisiaj Werenkę z mojej klasy.
Przyniesiona przez Werenkę kawa okazała się tą nieco gorszą.

Narzędnik (z kim? z czym?): Werenką

Oboje z Werenką kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Pracuję razem z Werenką.
Dwa dni temu miałam z Werenką śmieszną przygodę.
Wymyśliłam z Werenką nową zabawę.
Razem z Werenką zrobiłyśmy obiad.

Miejscownik (o kim? o czym?): Werence

Na koniec parę słów o Werence.
Od ostatniego wpisu o Werence wydarzyło się sporo.
No a teraz trochę więcej o Werence.
Przez chwilę pomyślałam o Werence.
Mamrotał coś o Werence, gdy podtrzymywał się ściany.

Wołacz (hej!): Werenko

Dobry wieczór Werenko!
Gdzie jesteś Werenko!?
Werenko! Wróć do mnie!
Werenko! Gdzie jesteś?
Dziękuję Werenko za rozmowę!