Odmiana imienia Werencia przez przypadki

Werencia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Werencia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Werenci

Celownik
(komu? czemu?):Werenci

Biernik
(kogo? co?):Werencię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Werencią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Werenci

Wołacz
(hej!):Werenciu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
WerenciaDziś dowiedziałam się, że ma na imię Werencia.
Werencia ma katar i źle się czuje.
Werencia wraca do domu.
Dopiero do mnie dotarło, że Werencia już tu jest.
Ja i Werencia nie wiedziałyśmy, co robić.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
WerenciNajbardziej polubiłam ojca Werenci.
Przedwczoraj były urodziny Werenci.
Jestem mamą Werenci i jeszcze trojga innych dzieci.
Rodzina Werenci wspólnie spędziła świąteczny wieczór.
Serce Werenci stanęło na moment.

Celownik:
(komu? czemu?)
WerenciMusiałam się zwierzyć Werenci.
Słoik z kawą wyleciał Werenci z rąk.
Ten nie pozostał dłużny Werenci.
Dzięki Werenci mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Chciałam szybko pochwalić się Werenci.

Biernik:
(kogo? co?)
WerencięWerencię natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Przed wejściem spotkaliśmy Werencię.
Przed sesją zapytałam Werencię co lubi.
Spojrzał na Werencię i uśmiechnął się.
Spojrzał na Werencię z zaciekawieniem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
WerenciąZakończyliśmy edycję kwietniową z Werencią.
Razem z Werencią wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Razem z Werencią przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Rozmawiam z Werencią.
Siedzieliśmy z Werencią na kanapie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
WerenciAnna sama już nie wie, co myśleć o Werenci.
Warto także pomyśleć chwilę o Werenci.
Czasami myślę sobie o Werenci.
Zastanawiam się czy powiedzieć mami o Werenci.
Chciałbym być teraz przy Werenci.

Wołacz:
(hej!)
WerenciuGdzie jesteś Werenciu!?
Werenciu! Gdzie jesteś?
Dobry wieczór Werenciu!
Werenciu! Wróć do mnie!
Dziękuję Werenciu za rozmowę!