Odmiana imienia Waldemarka przez przypadki

Waldemarka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Waldemarka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Waldemarki

Celownik
(komu? czemu?):Waldemarce

Biernik
(kogo? co?):Waldemarkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Waldemarką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Waldemarce

Wołacz
(hej!):Waldemarko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
WaldemarkaMoje drugie imię to właśnie Waldemarka.
Waldemarka nie umie grać na gitarze.
Waldemarka wraca do domu.
Waldemarka ma katar i źle się czuje.
Ma na imię Waldemarka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
WaldemarkiPostanowiłam zadzwonić do Waldemarki i chłopaków.
Tym razem prezentujemy wystawę Waldemarki.
Tato Waldemarki produkował abażury.
Teraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo Waldemarki.
Wysyłam list do Waldemarki.

Celownik:
(komu? czemu?)
WaldemarceOpowiadam Waldemarce o swoich zainteresowaniach.
Kupiłem Waldemarce magnes na lodówkę.
Napisałem wiersz dzięki Waldemarce.
Waldemarce przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Opowiedziałam Waldemarce o przykrości która mnie spotkała.

Biernik:
(kogo? co?)
WaldemarkęPrzyniesiona przez Waldemarkę kawa okazała się tą nieco gorszą.
Popatrzyłam na Waldemarkę przekonana, że zacznie mówić dalej.
Patrzył na Waldemarkę wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Waldemarkę.
Odprowadziłam Waldemarkę do wyjścia.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
WaldemarkąRazem z Waldemarką zrobiłyśmy obiad.
Powinnam jednak pojechać z Waldemarką.
Obie z Waldemarką postawiłyśmy na zmiany.
Przez chwilę oboje z Waldemarką patrzyli na siebie.
Jadę z Waldemarką na dyskotekę.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
WaldemarcePiszę o Waldemarce.
Pomyśl nad tym, co napisałam ci o Waldemarce.
Pomyśl nad tym, co mówiłam ci o Waldemarce.
Hipnotyzująca powieść o Waldemarce i płatnym mordercy.
Powiedz mi, co myślisz o Waldemarce.

Wołacz:
(hej!)
WaldemarkoWitaj Waldemarko!
Hej Waldemarko!
Gdzie jesteś Waldemarko!?
Waldemarko! Gdzie jesteś?
Waldemarko! Wróć do mnie!