Odmiana imienia Walbunia przez przypadki

Walbunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Walbunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Walbuni

Celownik
(komu? czemu?):Walbuni

Biernik
(kogo? co?):Walbunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Walbunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Walbuni

Wołacz
(hej!):Walbuniu!

Przykłady odmiany imienia Walbunia” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Walbunia

Autorem artykułu jest Walbunia.
Walbunia ma katar i źle się czuje.
Jutro Walbunia wyjdzie ze szpitala.
Dobrze, że Walbunia grzecznie śpi.
Moje drugie imię to właśnie Walbunia.

Dopełniacz (kogo? czego?): Walbuni

Teraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo Walbuni.
Trzeba wymyślić jakąś bajkę dla Walbuni.
Tata Walbuni opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.
W sobotę są urodziny Walbuni.
Zbieramy na nowy wózek dla Walbuni.

Celownik (komu? czemu?): Walbuni

Oczywiście każdy przyzna rację Walbuni.
Zszedłem z drogi Walbuni i usiadłem w fotelu.
Zostawiam Walbuni karteczkę i już mnie nie ma.
Musiałam się zwierzyć Walbuni.
Ten nie pozostał dłużny Walbuni.

Biernik (kogo? co?): Walbunię

Spojrzał na Walbunię z zaciekawieniem.
Obserwuję Walbunię bardzo uważnie.
Kawę kupioną przez Walbunię wysypała z plastykowego opakowania do puszki.
Spojrzałem znacząco na Walbunię.
Spojrzał na Walbunię i uśmiechnął się.

Narzędnik (z kim? z czym?): Walbunią

Siedzieliśmy z Walbunią na kanapie.
Jadę na wycieczkę razem z Walbunią.
Dwa dni temu miałam z Walbunią śmieszną przygodę.
Śpiewam z Walbunią.
Rozmawiam z Walbunią.

Miejscownik (o kim? o czym?): Walbuni

Myślę o Walbuni.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Walbuni.
Zastanawiał się dlaczego wspomniał o Walbuni.
Dobrze, że wspomniałeś o Walbuni.
Na pewno słyszałyście o Walbuni.

Wołacz (hej!): Walbuniu

Dobry wieczór Walbuniu!
Dobranoc Walbuniu!
Witaj Walbuniu!
Gdzie jesteś Walbuniu!?
Hej Walbuniu!