Odmiana imienia Virgunia przez przypadki

Virgunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Virgunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Virguni

Celownik
(komu? czemu?):Virguni

Biernik
(kogo? co?):Virgunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Virgunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Virguni

Wołacz
(hej!):Virguniu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
VirguniaPierwszą osobą którą zobaczyłem była Virgunia.
Mam na imię Virgunia.
Gdzie jest Virgunia?
Na drugie imię mam Virgunia.
Virgunia wraca do domu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
VirguniNajbardziej polubiłam ojca Virguni.
Tym razem prezentujemy wystawę Virguni.
Późny start nie okazał się być zgubnym dla kariery Virguni.
Ustaliliśmy jednak, ze na razie będę mieszkać u Virguni.
Lubię śpiewać zwłaszcza dla Virguni.

Celownik:
(komu? czemu?)
VirguniOczywiście każdy przyzna rację Virguni.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Virguni coś się stało.
Dzięki Virguni mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Tego Virguni było już za wiele.
Tym razem nie damy Virguni dojść do głosu.

Biernik:
(kogo? co?)
VirgunięWidziałem dzisiaj Virgunię z mojej klasy.
Spojrzał na Virgunię i uśmiechnął się.
Virgunię zaczęło to nieco irytować.
O jego personalia miałam spytać Virgunię prywatnie.
Patrzył na Virgunię z pełnym zgrozy podziwem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
VirguniąWymyśliłam z Virgunią nową zabawę.
Rozmawiam z Virgunią.
Zginął w pojedynku z Virgunią.
Ja z Virgunią zrobiłyśmy koktajl brzoskwiniowy z nektarynek.
Oboje z Virgunią kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
VirguniChciałbym być teraz przy Virguni.
Pomyśl nad tym, co mówiłam ci o Virguni.
Mamrotał coś o Virguni, gdy podtrzymywał się ściany.
Pomyśl nad tym, co mówiłam Ci o Virguni.
Teraz chcę napisać parę słów o Virguni.

Wołacz:
(hej!)
VirguniuDobry wieczór Virguniu!
Hej Virguniu!
Gdzie jesteś Virguniu!?
Cześć Virguniu!
Virguniu! Gdzie jesteś?