Odmiana imienia Ursek przez przypadki

Ursek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Ursek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Urska

Celownik
(komu? czemu?):Urskowi

Biernik
(kogo? co?):Urska

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Urskiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Ursku

Wołacz
(hej!):Ursku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
UrsekDobrze, że Ursek grzecznie śpi.
Ursek odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Ursek wraca do domu.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Ursek.
W domu Ursek często urządza rodzicom pokazy mody.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
UrskaRozalia podeszła do Urska.
Urska siedziała na podłodze oparta o ścianę.
Zbieramy na nowy wózek dla Urska.
Rodzina Urska zginęła w wypadku samochodowym.
Nie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do Urska.

Celownik:
(komu? czemu?)
UrskowiSłoik z kawą wyleciał Urskowi z rąk.
Urskowi wpadły w ucho słowa piosenki.
Daję Urskowi, to co najlepsze we mnie.
Proszę Urskowi nie dokuczać!
Kto wie, może Urskowi wyjdzie do na dobre.

Biernik:
(kogo? co?)
UrskaChwyciła Urska za rękaw płaszcza.
Odprowadziłam Urska do wyjścia.
Czekałam na Urska w kawiarni.
Spojrzałam na Urska w wymownym geście.
Urska zaczęło to nieco irytować.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
UrskiemAle można sobie zrobić zdjęcie z Urskiem.
Jadę z Urskiem na dyskotekę.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Urskiem na krytym basenie.
Sprzątam pokój razem z Urskiem.
Zginął w pojedynku z Urskiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
UrskuPrzy Ursku zapomniałem o wszystkim.
W głowie kłebiły mu się mysli i wspomnienia o Ursku.
Zrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Ursku.
Powoli spełniam swoje marzenia o Ursku.
Teraz chcę napisać parę słów o Ursku.

Wołacz:
(hej!)
UrskuWitaj Ursku!
Gdzie jesteś Ursku!?
Dobranoc Ursku!
Dziękuję Ursku za rozmowę!
Ursku! Wróć do mnie!