Odmiana imienia Uri przez przypadki

Uri imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Uri

Dopełniacz
(kogo? czego?):Uriego

Celownik
(komu? czemu?):Uriemu

Biernik
(kogo? co?):Uriego

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Urim

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Urim

Wołacz
(hej!):Uri!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Uriowie, Urie

Dopełniacz
(kogo? czego?):Urich

Celownik
(komu? czemu?):Urim

Biernik
(kogo? co?):Urich

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Urimi

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Urich

Wołacz
(hej!):Uriowie, Urie!

Przykłady deklinacji imienia Uri” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Uri

Uri nie umie śpiewać.
Uri tego nie widzi.
Ma na imię Uri.
Uri chce pójść ze mną na spacer.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Uri.

Dopełniacz (kogo? czego?): Uriego

Zobaczyłam uśmiechniętą twarz Uriego.
Uriego siedziała na podłodze oparta o ścianę.
W domu babci Uriego od zawsze stał stary zegar.
Lampion z dyni zrobiony na prośbę Uriego.
Pożyczę od Uriego samochód i możemy jechać.

Celownik (komu? czemu?): Uriemu

Napisałem wiersz dzięki Uriemu.
Kupiłem Uriemu magnes na lodówkę.
Zerwał jabłko i podał je Uriemu.
Ten nie pozostał dłużny Uriemu.
Oczywiście każdy przyzna rację Uriemu.

Biernik (kogo? co?): Uriego

Spojrzałam na Uriego.
Patrzy na Uriego wyczekująco.
Spojrzałam na Uriego w wymownym geście.
Patrzę na Uriego i nic nie rozumiem.
Spojrzał na Uriego i uśmiechnął się.

Narzędnik (z kim? z czym?): Urim

Sprzątam pokój z Urim.
Obie z Urim miałyśmy ochotę skakać do góry.
Sprzątam pokój razem z Urim.
Kasia z Urim mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.
Rozmawiam z Urim.

Miejscownik (o kim? o czym?): Urim

I tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Urim.
Powiedz mi, co myślisz o Urim.
Związana jest z nią legenda o Urim.
Chcę wiedzieć, co myślisz o Urim.
Niestety, nie umiała zapomnieć o Urim.

Wołacz (hej!): Uri

Witaj Uri!
Uri! Wróć do mnie!
Gdzie jesteś Uri!?
Cześć Uri!
Dziękuję Uri za rozmowę!