Odmiana imienia Uraczek przez przypadki

Uraczek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Uraczek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Uraczka

Celownik
(komu? czemu?):Uraczkowi

Biernik
(kogo? co?):Uraczka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Uraczkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Uraczku

Wołacz
(hej!):Uraczku!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
UraczekUraczek odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Uraczek chce pójść ze mną na dyskotekę.
Jeśli jednak przegrasz, Uraczek zostaje z nami.
Mam na imię Uraczek.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Uraczek.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
UraczkaPóki co dodaję zdjęcia Uraczka z wakacji.
Postawa Uraczka była zupełnie inna.
Pożyczę od Uraczka samochód i możemy jechać.
Uroda Uraczka miała potężną moc.
Jadę do Uraczka.

Celownik:
(komu? czemu?)
UraczkowiDzięki Uraczkowi mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Korzysta z okazji, by wyznać Uraczkowi miłość.
Musiałam się zwierzyć Uraczkowi.
Ten nie pozostał dłużny Uraczkowi.
Uraczkowi udało się usłyszeć tylko parę słów.

Biernik:
(kogo? co?)
UraczkaObserwuję Uraczka bardzo uważnie.
Popatrzyłam na Uraczka przekonana, że zacznie mówić dalej.
Przed wejściem spotkaliśmy Uraczka.
Przed sesją zapytałam Uraczka co lubi.
Patrzył na Uraczka wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
UraczkiemJadę na wycieczkę razem z Uraczkiem.
Powinnam jednak pojechać z Uraczkiem.
Razem z Uraczkiem wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Razem z Uraczkiem przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Obie z Uraczkiem postawiłyśmy na zmiany.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
UraczkuChcę wiedzieć, co myślisz o Uraczku.
Przez chwilę pomyślałam o Uraczku.
Artykuł o Uraczku wywołał burzę w mediach.
Mówimy tu oczywiście o Uraczku.
Kilka słów od autora materiału o Uraczku.

Wołacz:
(hej!)
UraczkuDziękuję Uraczku za rozmowę!
Dobranoc Uraczku!
Uraczku! Gdzie jesteś?
Dobry wieczór Uraczku!
Uraczku! Wróć do mnie!