Odmiana imienia Umunia przez przypadki

Umunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Umunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Umuni

Celownik
(komu? czemu?):Umuni

Biernik
(kogo? co?):Umunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Umunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Umuni

Wołacz
(hej!):Umuniu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
UmuniaJeśli jednak przegrasz, Umunia zostaje z nami.
Mam na imię Umunia.
Ma na imię Umunia.
Na drugie imię mam Umunia.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Umunia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
UmuniPrzed domem Umuni zauważyłem wózek z dzieckiem.
Ustaliliśmy jednak, ze na razie będę mieszkać u Umuni.
Prosimy o pomoc dla Umuni.
Rodzina Umuni zginęła w wypadku samochodowym.
Rodzina Umuni wyprowadziła się.

Celownik:
(komu? czemu?)
UmuniZaproponowałem Umuni dwa tematy.
Opowiedziałam Umuni o przykrości która mnie spotkała.
Umuni wpadły w ucho słowa piosenki.
Powiedz wszystkim i Umuni, że nic mi nie jest.
Zerwał jabłko i podał je Umuni.

Biernik:
(kogo? co?)
UmunięSpojrzałem znacząco na Umunię.
Spojrzałam na Umunię.
Sierżant wpatrywał się w Umunię jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Doprowadził tym Umunię do stanu bliskiego apopleksji.
Chwyciła Umunię za rękaw płaszcza.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
UmuniąŚpiewam z Umunią.
Sprzątam pokój z Umunią.
Refleksyjnie po spotkaniu z Umunią.
Byliśmy z Umunią na jarmarku.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Umunią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
UmuniWtedy chciałam się czegoś dowiedzieć o nim i o Umuni.
Muszę Ci powiedzieć prawdę o Umuni.
Na wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o Umuni.
W powrotnej drodze myślał o Umuni.
Od ostatniego wpisu o Umuni wydarzyło się sporo.

Wołacz:
(hej!)
UmuniuGdzie jesteś Umuniu!?
Witaj Umuniu!
Cześć Umuniu!
Umuniu! Uważaj!
Dobry wieczór Umuniu!