Odmiana imienia Umka przez przypadki

Umka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Umka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Umki

Celownik
(komu? czemu?):Umce

Biernik
(kogo? co?):Umkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Umką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Umce

Wołacz
(hej!):Umko!

Przykłady odmiany imienia Umka” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Umka

Na drugie imię mam Umka.
Umka nie umie grać na gitarze.
Dopiero do mnie dotarło, że Umka już tu jest.
Umka chce pójść ze mną na dyskotekę.
W domu Umka często urządza rodzicom pokazy mody.

Dopełniacz (kogo? czego?): Umki

Uroda Umki miała potężną moc.
Przez cały dzień czułam wzrok Umki na sobie.
Rozalia podeszła do Umki.
Bardzo podoba mi się wypracowanie Umki.
Nie mogę się otrząsnąć po odejściu Umki.

Celownik (komu? czemu?): Umce

Dopiero teraz zrozumiałem, że Umce coś się stało.
Oczywiście każdy przyzna rację Umce.
Umce wpadły w ucho słowa piosenki.
Mam nadzieję, że Umce również się podoba.
Dzięki Umce mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.

Biernik (kogo? co?): Umkę

Widzę Umkę.
Podchodzi, całuje Umkę i idzie do wyjścia.
Nieśmiało gładzi Umkę po włosach.
Spojrzała na Umkę jeszcze raz.
Patrzę na Umkę i nic nie rozumiem.

Narzędnik (z kim? z czym?): Umką

Wieczorem z Umką znowu idziemy na spacer.
Oboje z Umką wybuchliśmy śmiechem.
Ja z Umką siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Siedzieliśmy z Umką na ławce w parku.
Kasia z Umką mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.

Miejscownik (o kim? o czym?): Umce

Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Umce.
Ten wiersz jest o Umce.
Przy Umce zapomniałem o wszystkim.
Piszę o Umce.
Kiedyś tam chciałam napisać o Umce.

Wołacz (hej!): Umko

Dobry wieczór Umko!
Gdzie jesteś Umko!?
Umko! Uważaj!
Dobranoc Umko!
Witaj Umko!