Odmiana imienia Ulana przez przypadki

Ulana imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Ulana

Dopełniacz
(kogo? czego?):Ulany

Celownik
(komu? czemu?):Ulanie

Biernik
(kogo? co?):Ulanę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Ulaną

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Ulanie

Wołacz
(hej!):Ulano!

Przykłady odmiany imienia Ulana” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Ulana

Ja i Ulana nie wiedziałyśmy, co robić.
Ulana nie umie śpiewać.
Ulana nie umie grać na gitarze.
Za chwilę wróci Ulana z lasu.
Dla mnie było już jasne, ze Ulana umiera.

Dopełniacz (kogo? czego?): Ulany

Tym razem prezentujemy wystawę Ulany.
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz Ulany.
Krótki filmik przedstawiający braciszka Ulany.
Lampion z dyni zrobiony na prośbę Ulany.
Najbardziej polubiłam ojca Ulany.

Celownik (komu? czemu?): Ulanie

Ulanie udało się usłyszeć tylko parę słów.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Ulanie coś się stało.
Oddaję Ulanie list.
Zaproponowałem Ulanie dwa tematy.
Tego Ulanie było już za wiele.

Biernik (kogo? co?): Ulanę

Lubię Ulanę.
Spojrzał na Ulanę i uśmiechnął się.
Nieśmiało gładzi Ulanę po włosach.
Kacper patrzył na Ulanę ze zdumieniem.
Patrzył na Ulanę wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.

Narzędnik (z kim? z czym?): Ulaną

Idę na spacer z Ulaną.
Rozmawiam z Ulaną.
Ja z Ulaną siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Dorota spotkała się z Ulaną.
Obie z Ulaną postawiłyśmy na zmiany.

Miejscownik (o kim? o czym?): Ulanie

Od ostatniego wpisu o Ulanie wydarzyło się sporo.
Przygotowuje książkę o Ulanie.
Ten wiersz jest o Ulanie.
Bardzo fajny blog o Ulanie.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Ulanie.

Wołacz (hej!): Ulano

Ulano! Uważaj!
Gdzie jesteś Ulano!?
Ulano! Wróć do mnie!
Ulano! Gdzie jesteś?
Dobranoc Ulano!