Odmiana imienia Ulana przez przypadki

Ulana imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Ulana

Dopełniacz
(kogo? czego?):Ulany

Celownik
(komu? czemu?):Ulanie

Biernik
(kogo? co?):Ulanę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Ulaną

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Ulanie

Wołacz
(hej!):Ulano!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
UlanaJa i Ulana nie wiedziałyśmy, co robić.
Ulana nie umie śpiewać.
Ulana nie umie grać na gitarze.
Za chwilę wróci Ulana z lasu.
Dla mnie było już jasne, ze Ulana umiera.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
UlanyTym razem prezentujemy wystawę Ulany.
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz Ulany.
Krótki filmik przedstawiający braciszka Ulany.
Lampion z dyni zrobiony na prośbę Ulany.
Najbardziej polubiłam ojca Ulany.

Celownik:
(komu? czemu?)
UlanieUlanie udało się usłyszeć tylko parę słów.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Ulanie coś się stało.
Oddaję Ulanie list.
Zaproponowałem Ulanie dwa tematy.
Tego Ulanie było już za wiele.

Biernik:
(kogo? co?)
UlanęLubię Ulanę.
Spojrzał na Ulanę i uśmiechnął się.
Nieśmiało gładzi Ulanę po włosach.
Kacper patrzył na Ulanę ze zdumieniem.
Patrzył na Ulanę wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
UlanąIdę na spacer z Ulaną.
Rozmawiam z Ulaną.
Ja z Ulaną siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Dorota spotkała się z Ulaną.
Obie z Ulaną postawiłyśmy na zmiany.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
UlanieOd ostatniego wpisu o Ulanie wydarzyło się sporo.
Przygotowuje książkę o Ulanie.
Ten wiersz jest o Ulanie.
Bardzo fajny blog o Ulanie.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Ulanie.

Wołacz:
(hej!)
UlanoUlano! Uważaj!
Gdzie jesteś Ulano!?
Ulano! Wróć do mnie!
Ulano! Gdzie jesteś?
Dobranoc Ulano!