Odmiana imienia Tulusia przez przypadki

Tulusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Tulusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Tulusi

Celownik
(komu? czemu?):Tulusi

Biernik
(kogo? co?):Tulusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Tulusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Tulusi

Wołacz
(hej!):Tulusiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
TulusiaTulusia nie umie grać na gitarze.
Za chwilę wróci Tulusia z lasu.
Tulusia tego nie widzi.
Gdzie jest Tulusia?
Tulusia chce pójść ze mną na spacer.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
TulusiW słuchawce usłyszałam głos Tulusi.
Dziadek Tulusi w tym czasie miał chorą rękę.
Postanowiłam zadzwonić do Tulusi i chłopaków.
Przed domem Tulusi zauważyłem wózek z dzieckiem.
Najbardziej polubiłam ojca Tulusi.

Celownik:
(komu? czemu?)
TulusiCo tej Tulusi po głowie chodzi?
Mama przyznała rację Tulusi.
Tulusi włosy stanęły dęba na głowie.
Ten nie pozostał dłużny Tulusi.
Powiedz wszystkim i Tulusi, że nic mi nie jest.

Biernik:
(kogo? co?)
TulusięNieśmiało gładzi Tulusię po włosach.
Podchodzi, całuje Tulusię i idzie do wyjścia.
Tulusię znalazłam w recepcji hotelu.
Widzę Tulusię.
Odprowadziłam Tulusię do wyjścia.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
TulusiąJa z Tulusią siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Oboje z Tulusią wybuchliśmy śmiechem.
Zostaliśmy z Tulusią w salonie sami.
Wieczorem z Tulusią znowu idziemy na spacer.
Jadę z Tulusią na dyskotekę.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
TulusiWszyscy dyskutują o Tulusi.
Zastanawiam się dlaczego wspomniałeś o Tulusi.
Kiedyś chciałam napisać o Tulusi.
No a teraz trochę więcej o Tulusi.
Dobrze, że wspomniałeś o Tulusi.

Wołacz:
(hej!)
TulusiuTulusiu! Wróć do mnie!
Dobry wieczór Tulusiu!
Dobranoc Tulusiu!
Dziękuję Tulusiu za rozmowę!
Hej Tulusiu!