Jak odmienić imię Tulusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Tulusia należy do tej grupy imion, których odmiana przez przypadki niejednokrotnie sprawia problem. Największy problem z odmianą dotyczy odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej podajemy poprawną odmianę imienia Tulusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Tulusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Tulusi.
W celowniku (komu? czemu?): Pomagam Tulusi.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Tulusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Idę na spacer z Tulusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Marzę o Tulusi.
W wołaczu (Hej!): Witaj Tulusiu!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Tulusia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana przez przypadki imienia Tulusia.