Odmiana imienia Trzebusia przez przypadki

Trzebusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Trzebusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Trzebusi

Celownik
(komu? czemu?):Trzebusi

Biernik
(kogo? co?):Trzebusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Trzebusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Trzebusi

Wołacz
(hej!):Trzebusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
TrzebusiaGdzie jest Trzebusia?
Trzebusia ma katar i źle się czuje.
Dla mnie było już jasne, ze Trzebusia umiera.
Trzebusia chce pójść ze mną na dyskotekę.
W domu Trzebusia często urządza rodzicom pokazy mody.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
TrzebusiPrzed domem Trzebusi zauważyłem wózek z dzieckiem.
Póki co dodaję zdjęcia Trzebusi z wakacji.
Serdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa Trzebusi.
Tymczasem zauważyłam wpis Trzebusi kilka dni temu.
Teraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo Trzebusi.

Celownik:
(komu? czemu?)
TrzebusiNapisałem wiersz dzięki Trzebusi.
Kupiłem Trzebusi magnes na lodówkę.
Tym razem nie damy Trzebusi dojść do głosu.
Trzebusi oczy błyszczą.
Słoik z kawą wyleciał Trzebusi z rąk.

Biernik:
(kogo? co?)
TrzebusięTrzebusię znalazłam w recepcji hotelu.
Pożegnali w końcu Trzebusię i wyszli razem.
W końcu obudzili Trzebusię, żeby ich ratował.
Trzebusię natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Patrzył na Trzebusię z pełnym zgrozy podziwem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
TrzebusiąZostaliśmy z Trzebusią w salonie sami.
Razem z Trzebusią podążyłam na górne piętro za blondynką.
Wczoraj wracamy z Trzebusią od lekarza.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Trzebusią.
Oboje z Trzebusią kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
TrzebusiDziś jeszcze powiemy sobie słówko o Trzebusi.
Zastanawiałam się czy powiedzieć mamie o Trzebusi.
Wspominam o Trzebusi.
Artykuł o Trzebusi wywołał burzę w mediach.
Pomyśl nad tym, co mówiłam Ci o Trzebusi.

Wołacz:
(hej!)
TrzebusiuDobry wieczór Trzebusiu!
Hej Trzebusiu!
Gdzie jesteś Trzebusiu!?
Dobranoc Trzebusiu!
Dziękuję Trzebusiu za rozmowę!