Jak odmienić imię Trzebusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Trzebusia należy do tego grona imion, których deklinacja bardzo często sprawia kłopot. Trudność z odmianą dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem zamieszczamy właściwą odmianę imienia Trzebusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Trzebusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Piszę list do Trzebusi.
W celowniku (komu? czemu?): Przyglądam się Trzebusi.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Trzebusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Idę na spacer z Trzebusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Pamiętam o Trzebusi.
W wołaczu (Hej!): Trzebusiu! Uważaj!
Aby zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Trzebusia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana imienia Trzebusia przez przypadki.