Odmiana imienia Toska przez przypadki

Toska imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Toska

Dopełniacz
(kogo? czego?):Toski

Celownik
(komu? czemu?):Tosce

Biernik
(kogo? co?):Toskę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Toską

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Tosce

Wołacz
(hej!):Tosko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
ToskaDopiero do mnie dotarło, że Toska już tu jest.
W domu Toska często urządza rodzicom pokazy mody.
Dla mnie było już jasne, ze Toska umiera.
Autorem niniejszego tekstu jest Toska.
Toska tego nie widzi.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
ToskiOd razu zobaczyła ich mama Toski.
Najbardziej polubiłam ojca Toski.
Pożyczę od Toski samochód i możemy jechać.
Postanowiłam zadzwonić do Toski.
Lampion z dyni zrobiony na prośbę Toski.

Celownik:
(komu? czemu?)
TosceZerwał jabłko i podał je Tosce.
Tosce przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Oczywiście każdy przyzna rację Tosce.
Daję Tosce, to co najlepsze we mnie.
Zszedłem z drogi Tosce i usiadłem w fotelu.

Biernik:
(kogo? co?)
ToskęToskę znalazłam w recepcji hotelu.
Spotkałam Toskę w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Spojrzała na Toskę jeszcze raz.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Toskę.
Spojrzał na Toskę z zaciekawieniem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
ToskąZostaliśmy z Toską w salonie sami.
Tym razem korespondowałam z Toską.
Siedzieliśmy z Toską na ławce w parku.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Toską.
Siedzieliśmy z Toską na kanapie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
ToscePamiętajmy o Tosce i o tym, że była dobra dla nas wszystkich.
Śpiewam o Tosce.
Od ostatniego wpisu o Tosce wydarzyło się sporo.
A o Tosce to i słowa rzec nie umiał.
Rozmawiam o Tosce.

Wołacz:
(hej!)
ToskoWitaj Tosko!
Dziękuję Tosko za rozmowę!
Gdzie jesteś Tosko!?
Tosko! Uważaj!
Dzień dobry Tosko!