Odmiana imienia Tomirunia przez przypadki

Tomirunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Tomirunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Tomiruni

Celownik
(komu? czemu?):Tomiruni

Biernik
(kogo? co?):Tomirunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Tomirunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Tomiruni

Wołacz
(hej!):Tomiruniu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
TomiruniaDziś dowiedziałam się, że ma na imię Tomirunia.
Ma na imię Tomirunia.
Dopiero do mnie dotarło, że Tomirunia już tu jest.
Tomirunia nie umie grać na gitarze.
W domu Tomirunia często urządza rodzicom pokazy mody.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
TomiruniOd razu zobaczyła ich mama Tomiruni.
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz Tomiruni.
Jadę do Tomiruni.
Dla Tomiruni ten pies jest naprawdę bezcenny.
Nie ma Tomiruni.

Celownik:
(komu? czemu?)
TomiruniZerwał jabłko i podał je Tomiruni.
Tego Tomiruni było już za wiele.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Tomiruni coś się stało.
Tomiruni udało się usłyszeć tylko parę słów.
Zostawiam Tomiruni karteczkę i już mnie nie ma.

Biernik:
(kogo? co?)
TomirunięSpojrzałem znacząco na Tomirunię.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Tomirunię.
W Tomirunię nagle coś wstąpiło.
O jego personalia miałam spytać Tomirunię prywatnie.
Kacper patrzył na Tomirunię ze zdumieniem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
TomiruniąŚpiewam z Tomirunią.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Tomirunią.
Weekend spędzony z Tomirunią był przesympatyczny.
Ja z Tomirunią zrobiłyśmy koktajl brzoskwiniowy z nektarynek.
Dorota spotkała się z Tomirunią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
TomiruniMarzę o Tomiruni.
Czasami myślę sobie o Tomiruni.
W podobny sposób w drodze powrotnej Joasia myślała o Tomiruni.
Hipnotyzująca powieść o Tomiruni i płatnym mordercy.
Na pewno słyszałyście o Tomiruni.

Wołacz:
(hej!)
TomiruniuDobry wieczór Tomiruniu!
Tomiruniu! Gdzie jesteś?
Tomiruniu! Wróć do mnie!
Cześć Tomiruniu!
Gdzie jesteś Tomiruniu!?