Odmiana imienia Tomira przez przypadki

Tomira imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Tomira

Dopełniacz
(kogo? czego?):Tomiry

Celownik
(komu? czemu?):Tomirze

Biernik
(kogo? co?):Tomirę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Tomirą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Tomirze

Wołacz
(hej!):Tomiro!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
TomiraJeśli jednak przegrasz, Tomira zostaje z nami.
Ma na imię Tomira.
Moje drugie imię to właśnie Tomira.
Tomira nie umie grać na gitarze.
Tomira odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
TomiryPóźny start nie okazał się być zgubnym dla kariery Tomiry.
Nie mogę się otrząsnąć po odejściu Tomiry.
Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Tomiry.
W sobotę są urodziny Tomiry.
Przedwczoraj były urodziny Tomiry.

Celownik:
(komu? czemu?)
TomirzeTomirze włosy stanęły dęba na głowie.
Tym razem nie damy Tomirze dojść do głosu.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Tomirze coś się stało.
Proszę Tomirze nie dokuczać!
Zostawiam Tomirze karteczkę i już mnie nie ma.

Biernik:
(kogo? co?)
TomiręSierżant wpatrywał się w Tomirę jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Doprowadził tym Tomirę do stanu bliskiego apopleksji.
Popatrzyłam na Tomirę przekonana, że zacznie mówić dalej.
Patrzy na Tomirę wyczekująco.
Tomirę natychmiast ogarnęła gorąca błogość.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
TomirąRefleksyjnie po spotkaniu z Tomirą.
Byliśmy z Tomirą na jarmarku.
Powinnam jednak pojechać z Tomirą.
Obie z Tomirą miałyśmy ochotę skakać do góry.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Tomirą.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
TomirzeChciałbym być teraz przy Tomirze.
Od ostatniego wpisu o Tomirze wydarzyło się sporo.
Kiedyś chciałam napisać o Tomirze.
Warto także pomyśleć chwilę o Tomirze.
Muszę Ci powiedzieć prawdę o Tomirze.

Wołacz:
(hej!)
TomiroDobry wieczór Tomiro!
Tomiro! Uważaj!
Dziękuję Tomiro za rozmowę!
Dobranoc Tomiro!
Tomiro! Gdzie jesteś?