Odmiana imienia Tertulusia przez przypadki

Tertulusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Tertulusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Tertulusi

Celownik
(komu? czemu?):Tertulusi

Biernik
(kogo? co?):Tertulusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Tertulusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Tertulusi

Wołacz
(hej!):Tertulusiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
TertulusiaDziś dowiedziałam się, że ma na imię Tertulusia.
Jeśli jednak przegrasz, Tertulusia zostaje z nami.
Dobrze, że Tertulusia grzecznie śpi.
Gdzie jest Tertulusia?
Dla mnie było już jasne, ze Tertulusia umiera.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
TertulusiSzkoda że Tertulusi prawie że w ogóle nie ma.
Serce Tertulusi stanęło na moment.
Pożyczę od Tertulusi samochód i możemy jechać.
Nie ma Tertulusi.
Zaproszenia na urodziny Tertulusi są gotowe.

Celownik:
(komu? czemu?)
TertulusiZszedłem z drogi Tertulusi i usiadłem w fotelu.
Zostawiam Tertulusi karteczkę i już mnie nie ma.
Co tej Tertulusi po głowie chodzi?
Ja na pewno przekaże swój procent Tertulusi.
Proszę Tertulusi nie dokuczać!

Biernik:
(kogo? co?)
TertulusięOdprowadziłam Tertulusię do wyjścia.
Przyniesiona przez Tertulusię kawa okazała się tą nieco gorszą.
Przed sesją zapytałam Tertulusię co lubi.
Spojrzałam na Tertulusię.
Lubię Tertulusię.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
TertulusiąJadę z Tertulusią na dyskotekę.
Razem z Tertulusią zrobiłyśmy obiad.
Razem z Tertulusią przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Sprzątam pokój z Tertulusią.
Idę na spacer z Tertulusią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
TertulusiWarto także pomyśleć chwilę o Tertulusi.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Tertulusi.
Śpiewam o Tertulusi.
W powrotnej drodze myślał o Tertulusi.
Marzę o Tertulusi.

Wołacz:
(hej!)
TertulusiuTertulusiu! Wróć do mnie!
Tertulusiu! Gdzie jesteś?
Gdzie jesteś Tertulusiu!?
Dobranoc Tertulusiu!
Tertulusiu! Uważaj!