Jak odmienić imię Tertulusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Tertulusia należy do tej grupy imion, których deklinacja niejednokrotnie sprawia kłopot. Trudność z odmianą dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem prezentujemy obowiązującą odmianę imienia Tertulusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Tertulusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Wysyłam list do Tertulusi.
W celowniku (komu? czemu?): Pomagam Tertulusi.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Tertulusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Śpiewam z Tertulusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Myślę o Tertulusi.
W wołaczu (Hej!): Dobranoc Tertulusiu!
Aby zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Tertulusia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana przez przypadki imienia Tertulusia.