Odmiana imienia Szejma przez przypadki

Szejma imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Szejma

Dopełniacz
(kogo? czego?):Szejmy

Celownik
(komu? czemu?):Szejmie

Biernik
(kogo? co?):Szejmę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Szejmą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Szejmie

Wołacz
(hej!):Szejmo!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
SzejmaCo robi Szejma?
Gdzie jest Szejma?
Na drugie imię mam Szejma.
Mam na imię Szejma.
Dobrze, że Szejma grzecznie śpi.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
SzejmyRodzina Szejmy wyprowadziła się.
Od razu zobaczyła ich mama Szejmy.
Szukałem linków do strony Szejmy.
Rodzina Szejmy zginęła w wypadku samochodowym.
Najbardziej polubiłam ojca Szejmy.

Celownik:
(komu? czemu?)
SzejmieMama przyznała rację Szejmie.
Coś muszę Szejmie powiedzieć, stoi i czeka.
Kto wie, może Szejmie wyjdzie do na dobre.
Korzysta z okazji, by wyznać Szejmie miłość.
Przyglądam się Szejmie.

Biernik:
(kogo? co?)
SzejmęŚmiał się głośno, wesoło i patrzał na Szejmę bardzo przyjaźnie.
Spojrzałem znacząco na Szejmę.
Przyniesiona przez Szejmę kawa okazała się tą nieco gorszą.
Odprowadziłam Szejmę do wyjścia.
Patrzę na Szejmę i nic nie rozumiem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
SzejmąW praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Szejmą.
Śpiewam z Szejmą.
Razem z Szejmą zrobiłyśmy obiad.
Jadę z Szejmą na dyskotekę.
Kasia z Szejmą mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
SzejmieOd ostatniego wpisu o Szejmie wydarzyło się sporo.
Chciałam dowiedzieć się więcej o Szejmie.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Szejmie.
Pamiętam o Szejmie.
Czasami myślę sobie o Szejmie.

Wołacz:
(hej!)
SzejmoDobranoc Szejmo!
Szejmo! Uważaj!
Dziękuję Szejmo za rozmowę!
Cześć Szejmo!
Gdzie jesteś Szejmo!?