Odmiana imienia Szczęsnusia przez przypadki

Szczęsnusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Szczęsnusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Szczęsnusi

Celownik
(komu? czemu?):Szczęsnusi

Biernik
(kogo? co?):Szczęsnusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):ze Szczęsnusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Szczęsnusi

Wołacz
(hej!):Szczęsnusiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
SzczęsnusiaMoje drugie imię to właśnie Szczęsnusia.
Szczęsnusia tego nie widzi.
Szczęsnusia nie umie śpiewać.
Ma na imię Szczęsnusia.
Jeśli jednak przegrasz, Szczęsnusia zostaje z nami.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
SzczęsnusiTym razem prezentujemy wystawę Szczęsnusi.
Jadę do Szczęsnusi.
Postanowiłam zadzwonić do Szczęsnusi i chłopaków.
Postanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u Szczęsnusi słychać.
Szczęsnusi siedziała na podłodze oparta o ścianę.

Celownik:
(komu? czemu?)
SzczęsnusiSzczęsnusi włosy stanęły dęba na głowie.
Coś muszę Szczęsnusi powiedzieć, stoi i czeka.
Tego Szczęsnusi było już za wiele.
Szczęsnusi oczy błyszczą.
Przyglądam się Szczęsnusi.

Biernik:
(kogo? co?)
SzczęsnusięSpojrzałam na Szczęsnusię w wymownym geście.
O jego personalia miałam spytać Szczęsnusię prywatnie.
Podchodzi, całuje Szczęsnusię i idzie do wyjścia.
Szczęsnusię zaczęło to nieco irytować.
Kawę kupioną przez Szczęsnusię wysypała z plastykowego opakowania do puszki.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
SzczęsnusiąSprzątam pokój razem ze Szczęsnusią.
Ja ze Szczęsnusią zrobiłyśmy koktajl brzoskwiniowy z nektarynek.
Oboje ze Szczęsnusią wybuchliśmy śmiechem.
Zginął w pojedynku ze Szczęsnusią.
Dwa dni temu miałam ze Szczęsnusią śmieszną przygodę.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
SzczęsnusiTeraz chcę napisać parę słów o Szczęsnusi.
Pamiętam o Szczęsnusi.
Anna sama już nie wie, co myśleć o Szczęsnusi.
Śpiewam o Szczęsnusi.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Szczęsnusi.

Wołacz:
(hej!)
SzczęsnusiuSzczęsnusiu! Gdzie jesteś?
Hej Szczęsnusiu!
Szczęsnusiu! Wróć do mnie!
Dobranoc Szczęsnusiu!
Dobry wieczór Szczęsnusiu!