Jak odmienić imię Szczęsnusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Szczęsnusia należy do tej grupy imion, których odmiana dość często sprawia trudność. Problem z odmianą dotyczy głównie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem podajemy właściwą odmianę imienia Szczęsnusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Szczęsnusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Szczęsnusi.
W celowniku (komu? czemu?): Przyglądam się Szczęsnusi.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Szczęsnusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Sprzątam pokój razem ze Szczęsnusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Piszę o Szczęsnusi.
W wołaczu (Hej!): Szczęsnusiu! Wróć do mnie!
Aby zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Szczęsnusia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana imienia Szczęsnusia przez przypadki.