Odmiana imienia Sylwestusia przez przypadki

Sylwestusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Sylwestusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Sylwestusi

Celownik
(komu? czemu?):Sylwestusi

Biernik
(kogo? co?):Sylwestusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Sylwestusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Sylwestusi

Wołacz
(hej!):Sylwestusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
SylwestusiaSylwestusia chce pójść ze mną na spacer.
Co robi Sylwestusia?
Sylwestusia wraca do domu.
Sylwestusia chce pójść ze mną na dyskotekę.
Mam na imię Sylwestusia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
SylwestusiTymczasem zauważyłam wpis Sylwestusi kilka dni temu.
Ręka Sylwestusi uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
Postanowiłam zadzwonić do Sylwestusi i chłopaków.
Muszę pochwalić pomysł Sylwestusi.
Lubię śpiewać zwłaszcza dla Sylwestusi.

Celownik:
(komu? czemu?)
SylwestusiTego Sylwestusi było już za wiele.
Sylwestusi włosy stanęły dęba na głowie.
Kto wie, może Sylwestusi wyjdzie do na dobre.
Musiałam się zwierzyć Sylwestusi.
Co tej Sylwestusi po głowie chodzi?

Biernik:
(kogo? co?)
SylwestusięPrzyniesiona przez Sylwestusię kawa okazała się tą nieco gorszą.
Sylwestusię znalazłam w recepcji hotelu.
Sylwestusię natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Sylwestusię zaczęło to nieco irytować.
Kacper patrzył na Sylwestusię ze zdumieniem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
SylwestusiąRazem z Sylwestusią zrobiłyśmy obiad.
Zostaliśmy z Sylwestusią w salonie sami.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Sylwestusią.
Zginął w pojedynku z Sylwestusią.
Dorota spotkała się z Sylwestusią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
SylwestusiChciałbym być teraz przy Sylwestusi.
Dziś napiszę o Sylwestusi.
Zastanawiam się dlaczego wspomniałeś o Sylwestusi.
Pomyśl nad tym, co napisałam ci o Sylwestusi.
Kto dziś pamięta o Sylwestusi.

Wołacz:
(hej!)
SylwestusiuCześć Sylwestusiu!
Dzień dobry Sylwestusiu!
Dziękuję Sylwestusiu za rozmowę!
Sylwestusiu! Gdzie jesteś?
Sylwestusiu! Uważaj!