Odmiana imienia Sylwestra przez przypadki

Sylwestra imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Sylwestra

Dopełniacz
(kogo? czego?):Sylwestry

Celownik
(komu? czemu?):Sylwestrze

Biernik
(kogo? co?):Sylwestrę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Sylwestrą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Sylwestrze

Wołacz
(hej!):Sylwestro!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
SylwestraCo robi Sylwestra?
Ma na imię Sylwestra.
W domu Sylwestra często urządza rodzicom pokazy mody.
Sylwestra chce pójść ze mną na spacer.
Jak już wiecie mam na imię Sylwestra.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
SylwestryPrzepis na tą babkę dostałam dawno temu od znajomej Sylwestry.
Pozostało jeszcze zadzwonić do rodziców i siostry Sylwestry.
Szkoda że Sylwestry prawie że w ogóle nie ma.
Tata Sylwestry poszedł otworzyć drzwi.
Zostało sto dni do narodzin Sylwestry.

Celownik:
(komu? czemu?)
SylwestrzeKto wie, może Sylwestrze wyjdzie do na dobre.
Ten nie pozostał dłużny Sylwestrze.
Mama przyznała rację Sylwestrze.
Napisałem wiersz dzięki Sylwestrze.
Nie wiem, co powiedzieć Sylwestrze.

Biernik:
(kogo? co?)
SylwestręPoszłam dalej i wtedy poznałam Sylwestrę.
Odprowadziłam Sylwestrę do wyjścia.
O jego personalia miałam spytać Sylwestrę prywatnie.
Patrzy na Sylwestrę wyczekująco.
Patrzył na Sylwestrę wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
SylwestrąPracuję z Sylwestrą.
Jadę z Sylwestrą na dyskotekę.
Ja z Sylwestrą zrobiłyśmy koktajl brzoskwiniowy z nektarynek.
Obie z Sylwestrą miałyśmy ochotę skakać do góry.
Obie z Sylwestrą postawiłyśmy na zmiany.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
SylwestrzeWtedy chciałam się czegoś dowiedzieć o nim i o Sylwestrze.
Śpiewam o Sylwestrze.
A przecież nikt inaczej o Sylwestrze nie pisał.
Chciałbym być teraz przy Sylwestrze.
Przygotowuje książkę o Sylwestrze.

Wołacz:
(hej!)
SylwestroSylwestro! Uważaj!
Hej Sylwestro!
Dziękuję Sylwestro za rozmowę!
Cześć Sylwestro!
Dobry wieczór Sylwestro!