Odmiana imienia Switunek przez przypadki

Switunek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Switunek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Switunka

Celownik
(komu? czemu?):Switunkowi

Biernik
(kogo? co?):Switunka

Narzędnik
(z kim? z czym?):ze Switunkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Switunku

Wołacz
(hej!):Switunku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
SwitunekSwitunek ma katar i źle się czuje.
Dobrze, że Switunek grzecznie śpi.
Dla mnie było już jasne, ze Switunek umiera.
Switunek chce pójść ze mną na dyskotekę.
Co robi Switunek?

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
SwitunkaTeraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo Switunka.
Piszę list do Switunka.
Póki co dodaję zdjęcia Switunka z wakacji.
Byłam z nimi dziś na imieninach u cioci Switunka.
Szukałem linków do strony Switunka.

Celownik:
(komu? czemu?)
SwitunkowiZostawiam Switunkowi karteczkę i już mnie nie ma.
Proszę Switunkowi nie dokuczać!
Coś muszę Switunkowi powiedzieć, stoi i czeka.
Switunkowi przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Tego Switunkowi było już za wiele.

Biernik:
(kogo? co?)
SwitunkaNa Switunka spłynęła niewymowna ulga.
Popatrzyłam na Switunka przekonana, że zacznie mówić dalej.
Oszołomienie spadło teraz na Switunka i na moment odebrało mu wigor.
Odprowadziłam Switunka do wyjścia.
W końcu obudzili Switunka, żeby ich ratował.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
SwitunkiemJa ze Switunkiem coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Powinnam jednak pojechać ze Switunkiem.
Karolina miała się spotkać ze Switunkiem przed szkołą.
Jadę ze Switunkiem na dyskotekę.
Wczoraj wracamy ze Switunkiem od lekarza.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
SwitunkuZastanawiał się dlaczego wspomniał o Switunku.
Na koniec parę słów o Switunku.
Bardzo fajny blog o Switunku.
W powrotnej drodze myślał o Switunku.
Myślałam cały czas tylko o Switunku.

Wołacz:
(hej!)
SwitunkuSwitunku! Wróć do mnie!
Cześć Switunku!
Dziękuję Switunku za rozmowę!
Dzień dobry Switunku!
Dobry wieczór Switunku!