Odmiana imienia Swenek przez przypadki

Swenek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Swenek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Swenka

Celownik
(komu? czemu?):Swenkowi

Biernik
(kogo? co?):Swenka

Narzędnik
(z kim? z czym?):ze Swenkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Swenku

Wołacz
(hej!):Swenku!

Przykłady deklinacji imienia Swenek” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Swenek

Dobrze, że Swenek grzecznie śpi.
Swenek ma katar i źle się czuje.
Autorem artykułu jest Swenek.
Na drugie imię mam Swenek.
Mam na imię Swenek.

Dopełniacz (kogo? czego?): Swenka

Tata Swenka poszedł otworzyć drzwi.
Rano gdy wstałem obudził mnie wrzask Swenka.
Dzisiaj wyruszyliśmy do domu Swenka.
Przez cały dzień czułam wzrok Swenka na sobie.
Nie ma Swenka.

Celownik (komu? czemu?): Swenkowi

Ja na pewno przekaże swój procent Swenkowi.
Tym razem nie damy Swenkowi dojść do głosu.
Rozalia z troską przyglądała się Swenkowi.
Mam nadzieję, że Swenkowi również się podoba.
Zerwał jabłko i podał je Swenkowi.

Biernik (kogo? co?): Swenka

Spojrzałam na Swenka w wymownym geście.
Postaram się namówić Swenka na spacer.
Oszołomienie spadło teraz na Swenka i na moment odebrało mu wigor.
Obserwuję Swenka bardzo uważnie.
Lubię Swenka.

Narzędnik (z kim? z czym?): Swenkiem

Sprzątam pokój razem ze Swenkiem.
Pracuję razem ze Swenkiem.
Karolina miała się spotkać ze Swenkiem przed szkołą.
Jadę na wycieczkę razem ze Swenkiem.
Idę na spacer ze Swenkiem.

Miejscownik (o kim? o czym?): Swenku

Więcej o Swenku znajdziecie na naszej stronie.
Jest to prawdziwe kompendium wiedzy o Swenku.
Śpiewam o Swenku.
Pomyśl nad tym, co mówiłam ci o Swenku.
Przy Swenku zapomniałem o wszystkim.

Wołacz (hej!): Swenku

Dobry wieczór Swenku!
Gdzie jesteś Swenku!?
Witaj Swenku!
Swenku! Wróć do mnie!
Dzień dobry Swenku!