Odmiana imienia Swenek przez przypadki

Swenek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Swenek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Swenka

Celownik
(komu? czemu?):Swenkowi

Biernik
(kogo? co?):Swenka

Narzędnik
(z kim? z czym?):ze Swenkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Swenku

Wołacz
(hej!):Swenku!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
SwenekDobrze, że Swenek grzecznie śpi.
Swenek ma katar i źle się czuje.
Autorem artykułu jest Swenek.
Na drugie imię mam Swenek.
Mam na imię Swenek.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
SwenkaTata Swenka poszedł otworzyć drzwi.
Rano gdy wstałem obudził mnie wrzask Swenka.
Dzisiaj wyruszyliśmy do domu Swenka.
Przez cały dzień czułam wzrok Swenka na sobie.
Nie ma Swenka.

Celownik:
(komu? czemu?)
SwenkowiJa na pewno przekaże swój procent Swenkowi.
Tym razem nie damy Swenkowi dojść do głosu.
Rozalia z troską przyglądała się Swenkowi.
Mam nadzieję, że Swenkowi również się podoba.
Zerwał jabłko i podał je Swenkowi.

Biernik:
(kogo? co?)
SwenkaSpojrzałam na Swenka w wymownym geście.
Postaram się namówić Swenka na spacer.
Oszołomienie spadło teraz na Swenka i na moment odebrało mu wigor.
Obserwuję Swenka bardzo uważnie.
Lubię Swenka.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
SwenkiemSprzątam pokój razem ze Swenkiem.
Pracuję razem ze Swenkiem.
Karolina miała się spotkać ze Swenkiem przed szkołą.
Jadę na wycieczkę razem ze Swenkiem.
Idę na spacer ze Swenkiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
SwenkuWięcej o Swenku znajdziecie na naszej stronie.
Jest to prawdziwe kompendium wiedzy o Swenku.
Śpiewam o Swenku.
Pomyśl nad tym, co mówiłam ci o Swenku.
Przy Swenku zapomniałem o wszystkim.

Wołacz:
(hej!)
SwenkuDobry wieczór Swenku!
Gdzie jesteś Swenku!?
Witaj Swenku!
Swenku! Wróć do mnie!
Dzień dobry Swenku!