Odmiana imienia Swencio przez przypadki

Swencio imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Swencio

Dopełniacz
(kogo? czego?):Swencia

Celownik
(komu? czemu?):Swenciowi

Biernik
(kogo? co?):Swencia

Narzędnik
(z kim? z czym?):ze Swenciem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Swenciu

Wołacz
(hej!):Swenciu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
SwencioW domu Swencio często urządza rodzicom pokazy mody.
Ma na imię Swencio.
Swencio wraca do domu.
Autorem artykułu jest Swencio.
Jak już wiecie mam na imię Swencio.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
SwenciaRozalia podeszła do Swencia.
Teraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo Swencia.
Serdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa Swencia.
Szukałem linków do strony Swencia.
Tym razem prezentujemy wystawę Swencia.

Celownik:
(komu? czemu?)
SwenciowiRozalia z troską przyglądała się Swenciowi.
Oddaję Swenciowi list.
Swenciowi włosy stanęły dęba na głowie.
Napisałem wiersz dzięki Swenciowi.
Mam nadzieję, że Swenciowi również się podoba.

Biernik:
(kogo? co?)
SwenciaObserwuję Swencia bardzo uważnie.
Swencia znalazłam w recepcji hotelu.
Spojrzał na Swencia i uśmiechnął się.
Odprowadziłam Swencia do wyjścia.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Swencia.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
SwenciemJadę na wycieczkę razem ze Swenciem.
Zostaliśmy ze Swenciem w salonie sami.
Rozmawiam ze Swenciem.
Jadę ze Swenciem na dyskotekę.
Pracuję ze Swenciem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
SwenciuPiszę o Swenciu.
Na naszym portalu dowiesz się wszystkiego o Swenciu.
To jest pieśń o Swenciu.
Przy Swenciu zapomniałem o wszystkim.
Myślę o Swenciu.

Wołacz:
(hej!)
SwenciuHej Swenciu!
Swenciu! Wróć do mnie!
Gdzie jesteś Swenciu!?
Witaj Swenciu!
Swenciu! Gdzie jesteś?