Odmiana imienia Suzannunia przez przypadki

Suzannunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Suzannunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Suzannuni

Celownik
(komu? czemu?):Suzannuni

Biernik
(kogo? co?):Suzannunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Suzannunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Suzannuni

Wołacz
(hej!):Suzannuniu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
SuzannuniaSuzannunia nie umie grać na gitarze.
Dla mnie było już jasne, ze Suzannunia umiera.
Autorem niniejszego tekstu jest Suzannunia.
Suzannunia tego nie widzi.
Na drugie imię mam Suzannunia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
SuzannuniZobaczyłam uśmiechniętą twarz Suzannuni.
Bardzo podoba mi się wypracowanie Suzannuni.
Nie ma Suzannuni.
Lubię śpiewać zwłaszcza dla Suzannuni.
Trzeba wymyślić jakąś bajkę dla Suzannuni.

Celownik:
(komu? czemu?)
SuzannuniDopiero teraz zrozumiałem, że Suzannuni coś się stało.
Daję Suzannuni, to co najlepsze we mnie.
Przyglądam się Suzannuni.
Kto wie, może Suzannuni wyjdzie do na dobre.
Chciałam szybko pochwalić się Suzannuni.

Biernik:
(kogo? co?)
SuzannunięSpojrzała na Suzannunię jeszcze raz.
Podchodzi, całuje Suzannunię i idzie do wyjścia.
Suzannunię natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Kawę kupioną przez Suzannunię wysypała z plastykowego opakowania do puszki.
Widzę Suzannunię.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
SuzannuniąSiedzieliśmy z Suzannunią na ławce w parku.
Oboje z Suzannunią wybuchliśmy śmiechem.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Suzannunią.
Dwa dni temu miałam z Suzannunią śmieszną przygodę.
Wieczorem z Suzannunią znowu idziemy na spacer.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
SuzannuniWszyscy dyskutują o Suzannuni.
Przygotowuje książkę o Suzannuni.
Chciałam dowiedzieć się więcej o Suzannuni.
Śpiewam o Suzannuni.
Chciałbym być teraz przy Suzannuni.

Wołacz:
(hej!)
SuzannuniuDziękuję Suzannuniu za rozmowę!
Suzannuniu! Gdzie jesteś?
Dzień dobry Suzannuniu!
Suzannuniu! Uważaj!
Hej Suzannuniu!