Odmiana imienia Stefanusia przez przypadki

Stefanusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Stefanusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Stefanusi

Celownik
(komu? czemu?):Stefanusi

Biernik
(kogo? co?):Stefanusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):ze Stefanusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Stefanusi

Wołacz
(hej!):Stefanusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
StefanusiaStefanusia wraca do domu.
Dla mnie było już jasne, ze Stefanusia umiera.
Mam na imię Stefanusia.
Gdzie jest Stefanusia?
Stefanusia chce pójść ze mną na dyskotekę.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
StefanusiZostało sto dni do narodzin Stefanusi.
Rozalia podeszła do Stefanusi.
Byłam pełna uznania dla rozwoju Stefanusi.
Krótki filmik przedstawiający braciszka Stefanusi.
Postawa Stefanusi była zupełnie inna.

Celownik:
(komu? czemu?)
StefanusiOddaję Stefanusi list.
Przyglądam się Stefanusi.
Mam nadzieję, że Stefanusi również się podoba.
Napisałem wiersz dzięki Stefanusi.
Opowiadam Stefanusi o swoich zainteresowaniach.

Biernik:
(kogo? co?)
StefanusięCzekałam na Stefanusię w kawiarni.
Patrzył na Stefanusię z pełnym zgrozy podziwem.
W Stefanusię nagle coś wstąpiło.
Przed wejściem spotkaliśmy Stefanusię.
Na Stefanusię spłynęła niewymowna ulga.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
StefanusiąByliśmy wczoraj pierwszy raz ze Stefanusią na krytym basenie.
Oboje ze Stefanusią kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Weekend spędzony ze Stefanusią był przesympatyczny.
Razem ze Stefanusią wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Ja ze Stefanusią coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
StefanusiTeraz chcę napisać parę słów o Stefanusi.
Przygotowuje książkę o Stefanusi.
Dziś jeszcze powiemy sobie słówko o Stefanusi.
Na koniec parę słów o Stefanusi.
Myślałam cały czas tylko o Stefanusi.

Wołacz:
(hej!)
StefanusiuStefanusiu! Gdzie jesteś?
Witaj Stefanusiu!
Hej Stefanusiu!
Gdzie jesteś Stefanusiu!?
Stefanusiu! Uważaj!