Jak odmienić imię Stefanusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Stefanusia należy do tego grona imion, których deklinacja bardzo często sprawia trudność. Kłopot z odmianą dotyczy w zasadzie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej prezentujemy właściwą odmianę imienia Stefanusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Stefanusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie lubię Stefanusi.
W celowniku (komu? czemu?): Podaję rękę Stefanusi.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Stefanusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Sprzątam pokój razem ze Stefanusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Marzę o Stefanusi.
W wołaczu (Hej!): Dzień dobry Stefanusiu!
Aby zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Stefanusia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Stefanusia.