Odmiana imienia Stanuś przez przypadki

Stanuś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Stanuś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Stanusia

Celownik
(komu? czemu?):Stanusiowi

Biernik
(kogo? co?):Stanusia

Narzędnik
(z kim? z czym?):ze Stanusiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Stanusiu

Wołacz
(hej!):Stanusiu!

Przykłady deklinacji imienia Stanuś” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Stanuś

Autorem niniejszego tekstu jest Stanuś.
Stanuś wraca do domu.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Stanuś.
Stanuś chce pójść ze mną na dyskotekę.
Gdzie jest Stanuś?

Dopełniacz (kogo? czego?): Stanusia

Rodzina Stanusia zginęła w wypadku samochodowym.
Dziadek Stanusia w tym czasie miał chorą rękę.
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz Stanusia.
Rodzina Stanusia wspólnie spędziła świąteczny wieczór.
Przez cały dzień czułam wzrok Stanusia na sobie.

Celownik (komu? czemu?): Stanusiowi

Oddaję Stanusiowi list.
Napisałem wiersz dzięki Stanusiowi.
Dzięki Stanusiowi mamy kolejny artykuł po polsku.
Opowiedziałam Stanusiowi o przykrości która mnie spotkała.
Coś muszę Stanusiowi powiedzieć, stoi i czeka.

Biernik (kogo? co?): Stanusia

Sierżant wpatrywał się w Stanusia jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Przeprosiłam Stanusia i poszłam dalej.
Lubię Stanusia.
Spojrzałam na Stanusia.
Spojrzałam na Stanusia w wymownym geście.

Narzędnik (z kim? z czym?): Stanusiem

Refleksyjnie po spotkaniu ze Stanusiem.
Razem ze Stanusiem znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.
Idę na spacer ze Stanusiem.
Sprzątam pokój ze Stanusiem.
Sprzątam pokój razem ze Stanusiem.

Miejscownik (o kim? o czym?): Stanusiu

Czasami myślę sobie o Stanusiu.
Piszę o Stanusiu.
Bardzo fajny blog o Stanusiu.
Anna sama już nie wie, co myśleć o Stanusiu.
Pomyśl nad tym, co mówiłam ci o Stanusiu.

Wołacz (hej!): Stanusiu

Stanusiu! Uważaj!
Hej Stanusiu!
Stanusiu! Gdzie jesteś?
Gdzie jesteś Stanusiu!?
Witaj Stanusiu!