Odmiana imienia Simulcia przez przypadki

Simulcia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Simulcia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Simulci

Celownik
(komu? czemu?):Simulci

Biernik
(kogo? co?):Simulcię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Simulcią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Simulci

Wołacz
(hej!):Simulciu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
SimulciaSimulcia chce pójść ze mną na spacer.
W domu Simulcia często urządza rodzicom pokazy mody.
Simulcia nie umie śpiewać.
Simulcia wraca do domu.
Simulcia chce pójść ze mną na dyskotekę.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
SimulciOd razu zobaczyła ich mama Simulci.
Dzisiaj pojechaliśmy do mieszkania Simulci.
Nie lubię Simulci.
Powiedział, ze wyprawia przyjęcie na cześć Simulci.
Pozostało jeszcze zadzwonić do rodziców i siostry Simulci.

Celownik:
(komu? czemu?)
SimulciTym razem nie damy Simulci dojść do głosu.
Zszedłem z drogi Simulci i usiadłem w fotelu.
Simulci wpadły w ucho słowa piosenki.
Tego Simulci było już za wiele.
Ten nie pozostał dłużny Simulci.

Biernik:
(kogo? co?)
SimulcięSpojrzałam na Simulcię w wymownym geście.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Simulcię.
Lubię Simulcię.
Nieśmiało gładzi Simulcię po włosach.
Zdjęcie przesłane przez Simulcię.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
SimulciąSprzątam pokój razem z Simulcią.
A sytuacja z Simulcią rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Idę na spacer z Simulcią.
Ja z Simulcią siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Zostanę tu tylko z Simulcią i chłopakami.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
SimulciZwiązana jest z nią legenda o Simulci.
Myślałam cały czas tylko o Simulci.
Teraz chcę napisać parę słów o Simulci.
Chcę wiedzieć, co myślisz o Simulci.
Śpiewam o Simulci.

Wołacz:
(hej!)
SimulciuDziękuję Simulciu za rozmowę!
Gdzie jesteś Simulciu!?
Hej Simulciu!
Simulciu! Gdzie jesteś?
Witaj Simulciu!