Jak odmienić imię Simulcia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Simulcia należy do tej grupy imion, których odmiana bardzo często sprawia trudność. Trudność z deklinacją dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem zamieszczamy poprawną odmianę imienia Simulcia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Simulcia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Simulci.
W celowniku (komu? czemu?): Przyglądam się Simulci.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Simulcię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Jadę z Simulcią na dyskotekę.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Marzę o Simulci.
W wołaczu (Hej!): Dzień dobry Simulciu!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Simulcia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana przez przypadki imienia Simulcia.