Odmiana imienia Sieprawek przez przypadki

Sieprawek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Sieprawek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Sieprawka

Celownik
(komu? czemu?):Sieprawkowi

Biernik
(kogo? co?):Sieprawka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Sieprawkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Sieprawku

Wołacz
(hej!):Sieprawku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
SieprawekSieprawek ma katar i źle się czuje.
Sieprawek chce pójść ze mną na dyskotekę.
Za chwilę wróci Sieprawek z lasu.
Sieprawek tego nie widzi.
Mam na imię Sieprawek.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
SieprawkaNie mogę się otrząsnąć po odejściu Sieprawka.
Prosimy o pomoc dla Sieprawka.
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz Sieprawka.
Ręka Sieprawka uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
Nie lubię Sieprawka.

Celownik:
(komu? czemu?)
SieprawkowiSieprawkowi przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Mam nadzieję, że Sieprawkowi również się podoba.
Przyglądam się Sieprawkowi.
Daję Sieprawkowi, to co najlepsze we mnie.
Mama przyznała rację Sieprawkowi.

Biernik:
(kogo? co?)
SieprawkaOszołomienie spadło teraz na Sieprawka i na moment odebrało mu wigor.
Spojrzał na Sieprawka z zaciekawieniem.
Widziałem dzisiaj Sieprawka z mojej klasy.
Sieprawka zaczęło to nieco irytować.
Sieprawka znalazłam w recepcji hotelu.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
SieprawkiemKarolina miała się spotkać z Sieprawkiem przed szkołą.
Siedzieliśmy z Sieprawkiem na kanapie.
Wymyśliłam z Sieprawkiem nową zabawę.
Zginął w pojedynku z Sieprawkiem.
Zostaliśmy z Sieprawkiem w salonie sami.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
SieprawkuPrzez chwilę pomyślałam o Sieprawku.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Sieprawku.
Chciałam dowiedzieć się więcej o Sieprawku.
Myślę o Sieprawku.
Bardzo fajny blog o Sieprawku.

Wołacz:
(hej!)
SieprawkuDobranoc Sieprawku!
Sieprawku! Gdzie jesteś?
Sieprawku! Wróć do mnie!
Gdzie jesteś Sieprawku!?
Witaj Sieprawku!