Odmiana imienia Siepraw przez przypadki

Siepraw imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Siepraw

Dopełniacz
(kogo? czego?):Sieprawa

Celownik
(komu? czemu?):Sieprawowi

Biernik
(kogo? co?):Sieprawa

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Sieprawem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Sieprawie

Wołacz
(hej!):Sieprawie!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
SieprawMa na imię Siepraw.
Jak już wiecie mam na imię Siepraw.
Siepraw odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Moje drugie imię to właśnie Siepraw.
Siepraw chce pójść ze mną na spacer.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
SieprawaPostanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u Sieprawa słychać.
Rodzina Sieprawa wspólnie spędziła świąteczny wieczór.
Na korytarzu blisko pokoju Sieprawa stało kilka osób.
Pozostało jeszcze zadzwonić do rodziców i siostry Sieprawa.
Rano gdy wstałem obudził mnie wrzask Sieprawa.

Celownik:
(komu? czemu?)
SieprawowiMama przyznała rację Sieprawowi.
Korzysta z okazji, by wyznać Sieprawowi miłość.
Opowiedziałam Sieprawowi o przykrości która mnie spotkała.
Zerwał jabłko i podał je Sieprawowi.
Mam nadzieję, że Sieprawowi również się podoba.

Biernik:
(kogo? co?)
SieprawaKawę kupioną przez Sieprawa wysypała z plastykowego opakowania do puszki.
Patrzy na Sieprawa wyczekująco.
Przed wejściem spotkaliśmy Sieprawa.
W końcu obudzili Sieprawa, żeby ich ratował.
Sieprawa natychmiast ogarnęła gorąca błogość.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
SieprawemDwa dni temu miałam z Sieprawem śmieszną przygodę.
Obie z Sieprawem miałyśmy ochotę skakać do góry.
Razem z Sieprawem wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Wczoraj wracamy z Sieprawem od lekarza.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Sieprawem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
SieprawieChciałbym być teraz przy Sieprawie.
Artykuł o Sieprawie wywołał burzę w mediach.
Piszę o Sieprawie.
Dobrze, że wspomniałeś o Sieprawie.
Marzę o Sieprawie.

Wołacz:
(hej!)
SieprawieSieprawie! Gdzie jesteś?
Sieprawie! Wróć do mnie!
Dziękuję Sieprawie za rozmowę!
Dobry wieczór Sieprawie!
Dzień dobry Sieprawie!