Odmiana imienia Sięgniewa przez przypadki

Sięgniewa imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Sięgniewa

Dopełniacz
(kogo? czego?):Sięgniewy

Celownik
(komu? czemu?):Sięgniewie

Biernik
(kogo? co?):Sięgniewę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Sięgniewą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Sięgniewie

Wołacz
(hej!):Sięgniewo!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
SięgniewaSięgniewa wraca do domu.
Jeśli jednak przegrasz, Sięgniewa zostaje z nami.
Za chwilę wróci Sięgniewa z lasu.
Jak już wiecie mam na imię Sięgniewa.
Sięgniewa tego nie widzi.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
SięgniewySięgniewy siedziała na podłodze oparta o ścianę.
Tymczasem zauważyłam wpis Sięgniewy kilka dni temu.
Póki co dodaję zdjęcia Sięgniewy z wakacji.
Rodzina Sięgniewy wspólnie spędziła świąteczny wieczór.
Od razu zobaczyła ich mama Sięgniewy.

Celownik:
(komu? czemu?)
SięgniewieSięgniewie przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Oddaję Sięgniewie list.
Kto wie, może Sięgniewie wyjdzie do na dobre.
Ten nie pozostał dłużny Sięgniewie.
Mama przyznała rację Sięgniewie.

Biernik:
(kogo? co?)
SięgniewęW końcu obudzili Sięgniewę, żeby ich ratował.
Nieśmiało gładzi Sięgniewę po włosach.
Na Sięgniewę spłynęła niewymowna ulga.
Oszołomienie spadło teraz na Sięgniewę i na moment odebrało mu wigor.
Lubię Sięgniewę.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
SięgniewąWczoraj wracamy z Sięgniewą od lekarza.
Ja z Sięgniewą siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Ja z Sięgniewą coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Karolina miała się spotkać z Sięgniewą przed szkołą.
Idę na spacer z Sięgniewą.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
SięgniewieKto dziś pamięta o Sięgniewie.
A o Sięgniewie to i słowa rzec nie umiał.
Kiedyś chciałam napisać o Sięgniewie.
Muszę Ci powiedzieć prawdę o Sięgniewie.
Pomyśl nad tym, co napisałam ci o Sięgniewie.

Wołacz:
(hej!)
SięgniewoSięgniewo! Gdzie jesteś?
Witaj Sięgniewo!
Dobry wieczór Sięgniewo!
Sięgniewo! Wróć do mnie!
Dzień dobry Sięgniewo!