Odmiana imienia Sharonka przez przypadki

Sharonka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Sharonka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Sharonki

Celownik
(komu? czemu?):Sharonce

Biernik
(kogo? co?):Sharonkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Sharonką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Sharonce

Wołacz
(hej!):Sharonko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
SharonkaAutorem artykułu jest Sharonka.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Sharonka.
Dziś Sharonka ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Dobrze, że Sharonka grzecznie śpi.
W domu Sharonka często urządza rodzicom pokazy mody.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
SharonkiDzisiaj pojechaliśmy do mieszkania Sharonki.
Ręka Sharonki uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
Zbieramy na nowy wózek dla Sharonki.
Od razu zobaczyła ich mama Sharonki.
Tata Sharonki opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.

Celownik:
(komu? czemu?)
SharonceTen nie pozostał dłużny Sharonce.
Chciałam szybko pochwalić się Sharonce.
Nie wiem, co powiedzieć Sharonce.
Sharonce włosy stanęły dęba na głowie.
Sharonce oczy błyszczą.

Biernik:
(kogo? co?)
SharonkęKawę kupioną przez Sharonkę wysypała z plastykowego opakowania do puszki.
Kacper patrzył na Sharonkę ze zdumieniem.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Sharonkę.
Patrzył na Sharonkę z pełnym zgrozy podziwem.
Patrzy na Sharonkę wyczekująco.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
SharonkąDwa dni temu miałam z Sharonką śmieszną przygodę.
Dorota spotkała się z Sharonką.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Sharonką.
Oboje z Sharonką kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Obie z Sharonką miałyśmy ochotę skakać do góry.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
SharoncePomyśl nad tym, co mówiłam ci o Sharonce.
Myślałam cały czas tylko o Sharonce.
Anna sama już nie wie, co myśleć o Sharonce.
Przygotowuje książkę o Sharonce.
Chciałam dowiedzieć się więcej o Sharonce.

Wołacz:
(hej!)
SharonkoHej Sharonko!
Cześć Sharonko!
Gdzie jesteś Sharonko!?
Dobry wieczór Sharonko!
Dzień dobry Sharonko!